Էջ:Documents and public speeches about First Republic of Armenia.djvu/76

Այս էջը սրբագրված է

№ 40

Հայոց ազգային խորհրդի նամակը Կ. Պոլսում

գտնվող հայկական պատվիրակությանը

25 հունիսի 1918թ.[1]
Թիֆլիս

Օգտվելով գերմանական առաքելության սիրալիր պատրաստակամությունից՝ հաղորդում ենք մի քանի տեղեկություններ այստեղի անցուդարձի և կացության մասին։ <...>


Ճամփաների խնդիրը. Մինչև այսօր ապահով ճանապարհ չկա դեպի Ղարաքիլիսա և Երևան։ Գերմանական և վրացական զորքերը կռվով ճանապարհը բացին մինչև Սանահին և մի քիչ այն կողմը։ Շալավերից արդեն կարողանում են մարդիկ գալ ու գնալ։ Բայց երեկ լար տարածվեց, որ գերմանացիք հետ են գալիս և իբր անցել են Սադախլուից այս կողմը, որ արդեն տաճիկներն են գրավել <Սադախլան>։ Վերջին կետը ստուգման կարոտ է, բայց ճիշտ է, որ տաճիկները գրավել են Դսեղը, որի մոտերքն էին։ Երկու օր առաջ եկավ Հ. Թումանյանը և սրտաճմլիկ բաներ պատմեց գաղթականների դրության մասին, որոնց կոտորում են անխնա։ Ճիշտ է Ջալալօղլու ավերածը և մասնակի կոտորածը։ Ավարի է ենթարկվել և Դիլիջանը մերոնց կողմից (թուրքահայ զինվորներ, որ անցել են Նոր Բայազետ)։ Բորչալուի խճուղին ևս անապահով է հայերի համար, ինչպես և շրջանը։ Ճամփաների ապահովությանը տառացի իմաստ ունի, ճամփից մի քանի սաժեն[2] այն կողմ արդեն անապահով է։ Փախստական զինվորները մեզ պատմեցին, որ մի ամբողջ գնացք որբեր կոտորվել են Խրամի մոտ, ինչպես և գաղթականներ։ Գետափի մասուրների մեջ պահված և ապա մի կերպ մեր կողմերն ընկած մի վարժուհի անձամբ տեսել էր մանուկների դիակներն իրենց վարժուհու դիակի կողքին։ Վրաց-գերմանական զորքերը Խրամի մոտ կռիվ ունենելով՝ գերի էին բռնել շատերի, որոնց մեջ և մի տաճիկ գնդապետ և զինվորներ, թեև կռիվն ուղղված էր բանդա–

  1. Նամակը Կ. Պոլսում ստացվել է 1918 թ. հուլիսի 14–ին։
  2. Երկարության միավոր։ 1 սաժենը հավասար է 2,134 մետրի։