ինչի թե էն փուղը նրա բիձեն է սւակն արի, ամա դրուստն ու զուր֊ թը աստուձ գիդի» Ւնձ թե կու հարդն իք, քախկի ասա կ՚ոսին 'ես չիմ ավտում» էնդուր վուր լըվի տոլ բանը ուղտ ին շինում, ախար էտենց վւէւնց կ4ուլի, հեր օխնածն իր, օրինակ ասինք ղոլրթ բիձեն փախդ բուդ, թնչ կ՛ոներ, մե ձիզ իմ հարցնում, քիչ ունէար, թե թնչ է, փախդրուդ ու էն էլ իր ախպուրմեն, ախ֊ պուր վուրթումԾն. փիե, էս թնչ երգիր է մեր երգիրը, աո, ան֊ միդ անգեթ մե մե էս հանգի բան միղ կու գնին մարթոււ Ախար, Օանթուրինց Ալեքոն (Մակակոյի մարթու բիձեն J, էն ւսՆ - վանի հարուստ մարթր, էս հանգի բան վունդ կ՛ոներ, շաո ին մոգոնի, ձիր արիվրւ Տեր աստուձ, մի- պատմի միզ էս հանգի շաոերու համ ա։
- *
Ւնչոր վուր էր, հալբաթ էս ասա կ՚ոսի միզն էր, վուր Մա֊ կակոյի մարթր ու սրա բիձեն, պարուն Ալեքոն, շատ տարի մեկ մեկու Հիդ խռով էին• ՛Տանի մարթ մեչ ննգան, քանի տեր֊ տեր մեչ գցեց ին, սրանց բարիշելու չարա չէլավ. ամա առանց վիրչ tk"' աջխրքոլմե, ասում ին. Ալեքոյի կնիկը մե֊ ոավ ու չանցկաց ավ մե տարի, աստծութ ինն արավ, Ալեքոյի Ն մե ուրիշ հալալ կաթնակիր ռաստ էկավ։ Վուր վուտը տուն էդի էս կնիկը, Աէեքոյի տուն ու. տիզը դիփ տակն ու վրտ էլավ. չուրս օթախը ինը դաոավ, կիղտուտ պատիրը օսկե գաջած թղտիրով զարթարվեցավ. դընգրուտ բքի մագիեր տասնուհինգ մանեթանոց լաքիա կանգնեցավ ու ինքր Ալեքոն էնենց փոխվեցավ, վուր ով կ՚ոսեր թե էս էն վաթսուն տարեկան Ալեքոն է, վուր շափթենը մե ջեր շտպիկը ձլիվ էր փոխում ու ՛եզուտ գդակով ման էր գալի։ Փահ, Ալեքոն Ալեքո դաոավ, վուր կ՚ոսեիր Փոանգստնեմեն էկած յարսուն տարե¬ կան կարտինկա է՝ 'եղուտ գդակը մոդնի շլյապա դաոավ ու մգդկած ղալամքարի արխալուխը մախմուր, միլիտկա. ամա մե մախմուր, մե մախմուր, վուր ձիոը վուր քսում էր, իրան էլ էր դուր գալի. *Ծե մտիկ, Վարինկա քան, ասում էր կնգան, կ’ո֊ սիս քու թշիրն բլիЛ* էսենց լուսավորից Վարինկեն Ալեքոյին. ամա առանց վարձք լուսավորաթինը կորած է, փիքր արավ Վարինկեն, վունց կու սազ գա իր անում ին, վուր իր սիրուն, քեհել Ալեքոն խալխի խոսելու ը/ի։ Ւնչոր մարթ իքն ու տերտերնիրը տ՚կանացին, ինքր 202
