Ծիտը ծառին ծլվըլում է.
— Ծի՜վ, ծի՜վ, ծի՜վ.
Բազեն գլխին պտըտվում է.
— Վո՜ւյ, վո՜ւյ, վո՜ւյ...
Ծիտը լռեց, ծիտը վախեց.
— Վա՜յ, վա՜յ, վա՜յ...
Բազե՜, թը՜ռռ, բազե՜, թը՜ռռ.
— Հա՜յ, հա՜յ, հա՜յ...
Բազեն թռավ,
Բազեն փախավ,
Ի՜նչ լավ էլավ.
— Հե՜֊հե՜֊հե՜...
Ծիտի՛կ միտիկ, պիծի՛կ միծիկ,
Պըտպըտուրի՛կ, չըլպրլտուրիկ,
Դու լա՛վ պրծար չար բազեի
Սուր ճանկերից, հա՜ ֊հա՜֊հա՜...