«ԻՄ ՍԻՐԵԼԻ ԱՄՈՒՍԻՆ»
«Այս գրաբեր երիտասարդը քեզ մոտ հասնի թե չէ, սիրով կընդունես, որ ոչ մի կասկած չտանե, և սրով կլինի թե հրով, թույնով կլինի թե պարանով, անհապաղ վերջ կտաս դրա կյանքին։ Ես հինգ օրից այդտեղ կլինեմ և դրան չպիտի տեսնեմ կենդանի։
Գոհարիկը կարդաց այս նամակը և իր ոչ աչքերին և ոչ ականջին չհավատաց։ Ո՛չ, երևի հայրս ուզեցել է գրել ահա ինչ — և սկսեց գրել հետևյալը.
«ԻՄ ՍԻՐԵԼԻ ԱՄՈՒՍԻՆ
«Այս գրաբեր երիտասարդը քեզ մոտ հասնի թե չէ, իսկույն իմ Գոհարիկս դրան կտաս և կպսակես, այնպես որ մինչև իմ գալս ամեն ինչ վերջացած լինի։
Գոհարիկն այս նամակը գրեց կարծես անգիտակցաբար, առանց իրան որևէ հաշիվ տալու և տարավ գրավ Այծատուրի ծոցումը։ Այս գործողությունը կատարելուց հետո Գոհարիկը սուս ու փուս վեր բարձրացավ, այրեց իր հոր նամակը և որպեսզի Այծատուրին երկար չթողնե արևի տակ, ուրախ֊ուրախ ներս մտնելով մոր սենյակը՝ ասաց.
— Մայրիկ, նայիր, մեր դռանը մի անծանոթ երիտասարդ կա քնած։ Նա ձիով է եկել, իսկ ձին հայրիկինն է. ուրեմն նա մի լրաբեր պետք է լինի։ Հարկավոր է նրան զարթեցնել և վեր կանչել։
Ծառաները ուրիշ տեղ էին գնացել, տանը ոչ ոք չկար, բացի մորից ու աղջկանից։ Մայրը իջավ ներքև և Այծատուրին զարթեցրեց։
