Այս էջը հաստատված է
— Այսպես չէ՞, կաքավ։
— Այդպե՛ս, տիրուհի։
Վա՛զն, ուրախացիր, խաղող վեր կալ։
Բոշա աղջիկը տեղից վեր կացավ, էլ չկարաց դիմանալ:
— Դա սատանա է,— ասաց,— և ինչ որ ասում է, բոլորն էլ սուտ է. դա ուզում է հիմա իմ տեղը բռնել և հնարում է այդ բանը, դա կախարդ է։
— Լավ,— ասաց թագավորը,— դու կարող ես գնալ տուն: Նաժիշտնե՝ր, սրան տարեք տուն և լավ պահպանեցեք մինչև մեր գալը։
Եզեգնուհին պատմեց բոլորը, մինչև կաքավը խորովվեց ու խաղողն էլ հասավ։ Խորովածը կերան և վրան Էլ խաղողը:
Եղեգնուհուն տարան պալատը, յոթն օր յոթը գիշեր հարսանիք արին, իսկ բոշային կապեցին մի ձիու պոչից և քարեքար տալով՝ սատկեցրին։ Չարն այնտեղ բարին այստեղ: