— Կախեցե՜ք դրանց, կախեցե՜ք, խեղդեցե՜ք, սպանեցեք։
—Սպասեցեք, — ասաց Մանուկ-խանը և դառնալով ուրացողին` ասաց.
—Այս րոպեիս ետ դարձրու այս մարդի ապրանքը, և քեզ կազատեմ, եթե ոչ՝ կհրամայեմ, և իսկույն կգլխատեն քեզ։
Թագավորի մոտ գնալիս ուրացողը գոհարը տարել էր հետը, որ եթե բանը բացվի, ետ դարձնե։ Ծոցիցը հանեց գոհարը և տվավ Մանուկ-խանին։
Մանուկ-խանն էլ գոհարը հանձնեց տիրոջը և ստորագրություն առավ նրանից, որ իր ապրանքն ստացավ։
Ժողովուրդը շատ գոհ մնաց այդ արդար դատաստանից և Մանուկ-խանին գովասանելով մինչև երկինք բարձրացրեց։ Այս դատաստանի լուրը հասավ մինչև թագավորի ականջը։ Թագավորը կանչեց Մանուկ-խանին և ամեն բան մանրամասն իմանալով՝ մեծ պարգևներ տվավ նրան և իր մեծ իշխանների կարգը դասեց։
Մինչև այսօր էլ Մեծ պասի երկուշաբթի օրը շատերն են խան դառնում՝ Թիֆլիսում, բայց Մանուկ-խանի պես խան միայն մեկ անգամ է եղել և այլևս չի կրկնվել։
