Չորս օրից հետո Տորքը բացվեցավ,
Հսկաների հետ այսպես խոսեցավ,—
— Սիրելի եդբայրք, չորս օր է անցել,
Բայց դուք իմ մասին բան չեք իմացել,
Թե ի՞նչ պատճառով, ի՞նչից ստիպված,
Ես թափառում եմ սար ու ձոր ընկած:
Դուք ինձ ցույց տվիք սեր, ուրախություն,
Քաջերին վայել հյուրասիրություն.
Աստված շեն պահե ձեր տուն ու տեղը,
Հաստատ պահե ձեր սերունդն ու ցեղը.
Ձեզ մոտ եկել եմ ես մի խնդիրքով,
Պատմեմ ահա ձեզ մի քանի խոսքով,
Ուփրեթ բերդումը,— տեղյակ կլինիք,—
Կենում է մենակ մի սիրուն աղջիկ,
Նրան ընտրել եմ ես ինձ հարսնացու,
Ուզում եմ առնել առանց կռվելու.
Եկել եմ հիմա ձեր ոտքն ընկել,
Ձեր օգնությանն ու խորհրդին դիմել: