Էջ:Ghazaros Aghayan, Collected works, vol. 4 (Ղազարոս Աղայան, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/138

ՀԱՐԿԱՎՈ՞Ր է ԱՐԴՅՈՔ Ը ՀՆ23ՈՒՆԻ ՕԺԱՆԴԱԿՈԻԹՅՈՒԱ* ԳՐԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ ՈՒՍՈՒՑԱՆԵԼԻՍ Ա Հնչական եղանակով գիր սովորեցնելը քիչ ժամանակ չէ, որ սկսվել է մեր մեջ։ Այդ ձևին էր հետևում երջանկահիշատակ Խաչատուր Աբովյանցը մեզանից մոտ քառասուն տա րի առաջ։ Նա յուր aՆախաշավիղ» վերնադիրը կրող այբբենարանով պատերազմ հայտնեց հին գիրկապի դեմ, թեև դորանով նա հերետիկոսի անուն վաստակեց։ Նորանից մոտ քսան տարի հետո ^իֆլիսի գիմնազիայի հայ աշակերտները (Գ* Տեր֊Աղեքսանդրյանց, Ա. Երիցյանց, Գրիգորյանց և այլք) վերանորոգեցին հնչական եղանակը մի այբբենարանով և սկսեցին ձրի գաս տալ Ռ*իֆլիսի ծխական դպրոցներում f որ այդ նոր ձևն ընդհանրացնեն։ Այդ շարժումն այլևm կանդ չառավ։ Պետերբուրգի հայ ուսանողներն ևս հրատարակեցին մի այբբենարան , դարձյալ հնչական եղանակով։ Այդ միջոցներին արդեն Ուշինսկին յուր այբբենարանով մեծ հռչակ էր ստացել Ռուսաստանումը։ Պարոն Տեր- ^Հևոնդյանցրն օգուտ քաղեց նորա հռչակից և puirqifmbbg նորա այբբենարանը։ Ղորանից հետո Տ երՀակոբյանցը հրատարակեց մի այբբենարան։ Գրագիտություն ուսուցանելու գործն այս վիճակի մեջ էր| երբ ես բախտի բերմամբ ուսուցչական ասպարեզի մեջ րնկա։ Ես չկարողացա հաշտվել եղած այբբենարանների հետ։ Դոքա բոլորն էլ միմյանցից շատ քիչ էին տարբերվում բո 138