— 4 —
Ես միակ ու շփացած աղջիկը եղած եմ հայրիկիս, մայրս մեռած է կանուխէն սրտի հիւանդութենէ. ես ինքս սրտի կազմութեան մէջ թերութիւն մը ունեցած եմ, որ մանկութիւնս դարձուցած է փափուկ և ուշադիր խնամքի կարօտ։ Յաճախ զգացեր եմ հօրս դողդոջուն ձեռքը իմ ճակատիս վրայ և տեսեր եմ անոր անձկալի աչքերը, երբ երկիւղով կանցնէին իմ դժգոյն և վտիտ էութեանս վրայէն։ Չէ կարելի բացատրել, թէ ինչպէս իմ հիւանդագին մանկութիւնս զիս նախասահմանած է բարդ և նուրբ զգացոմներու և ինձի տուած է երազելու և իմ մէջս ամփոփելու թանկագին ընդունակութիւնը: Երբ փոքր աղջիկ էի, և զիս կը տանէին արևոտ և ծոփափեայ գիւղեր կազդուրելու համար իմ մշտնջենական վտանգի ենթարկուած կեանքս, երբ բացօդեայ կախ անկողնին մէջ երկարած, աչքերս սևեռելով երկնքին, կը մնայի ծուլութեան և գրեթէ անշարժութեան մէջ, հոգիս հետզհետե կընդլայնէր վայելելու, համար հապճեպով ինչ որ այդ պահը կը ներկայացնէր գեղեցիկ և շողշողուն, և կեանքի երազը բիւրազան երեսներով կը փալփլար իմ երևակայութեանս մէջ․ որովհետև ապագան մշուշոտ էր ինձի համար և յաճախ սարսափելի, և միմիայն կարենալ ապրիլը երազ մըն էր։ Երբ փոքր աղջիկ էր և ժամերով առանձին կ’օրօրուէի սօսիի մը երերուն և մրմնջող հովանիին ներքև, իմ ձանձրոյթս և ծուլութիւնս կը զարդարէի պատմութիւններով, զորս ես ինքզինքիս կը պատմէի և որոնց մէջ փոխն ի փոխ թէ դերակատարն էի, թէ ենթական, թէ լրացուցիչ անձնաւորութիւնները, և իմ հոգիիս մէջէն կանցնէին զանազան վիճակներու նոյն իսկ հակասական յուզումները ալիքներու պէս։ Երբեմն այդ յուզումներէն մէկը զօրաւոր ակօս մը կը թողուր և քանի մը օր կապրէի իմ իսկ ստեղծած տրամադրութեանս մէջ․ այդ օրերուն կապրէի իմ իսկ ստեղծած տրամադրութեանս մէջ․ այդ օրերուն աշխարհը օտար կը դառնար ինձի, արտաքին պայմանները ոչ թէ պատճառ, այլ առիթներ հազիւ կրնային ըլլալ, որոնք կը ձուլէին իմ կեդրոնական մտածումիս մէջ։ Տիրական ձայնը իմ Ես-իս ձայնն էր ու անկէ է, որ կը բըխէին իմ երջանկութիւններս և դժբաղդութիւններս, ինչպէս նաև իմ մէջս է միայն, որ ապաւէն և օգնութիւն կը գտնէին, և իմ մէջս է, որ կորոնէի այն գանձը, որ կեանքս պիտի զարդարէր պերճանքով, լոյսով և փառքով։
Որոշ տարիքէ ետքը իմ ֆիզիքական դրութիւնս բարուոքեցաւ․ կեանքը վերադարձաւ ինձի առատութեամբ և ամբողջապէս։ Կանխուհաս մահուան յաղթանական ըլլալու ուրախութիւնը զիս դարձուց բարեմիտ և լաւատես և ինձի շնորհեց նաև կեանքը լիուլի վայելելու մասնաւոր տրամադրութիւնը մը, որ արբեցողութեան մը
