սին վրայեն, հոն թողլով իր գարշապարին աղտոտ դրոշմը. ձյունը կուգար կը հանգչեր, երջանիկ այս կոխոտումներուն տակ:
Բաղդատություն մը եկավ միտքս այս կնոջ և այս ձյունին միջև. ապաքեն երկուքն ալ միևնույն ճակատագիրը ունեին:
Մաքսատան մեջ ճամփորդները կը լեցվեին անհամբեր, հակերու, սնտուկներու, ծրարներու մեջերեն քալելով: Քարափին վրա, այս եզերքեն, ուրկե ուղևորությունը կը սկսեր ալ, վերջին անգամ արտասանեց մեղմիվ տիկին Հովսեփյանի անունը:
— Նարդիկը չպիտի տեսնեմ ալ:
Լացավ. հետո իր գավառացիի տոկուն բնավորությունը հաղթեց:
- Այս քաղաքին մեջ բոլորովին թուլասիրտ մեկը դարձեր եմ:
Շոգենավին մեջ շատ չկրցանք խոսիլ ու ինքը մտազբաղ կը դիտեր այս ցուրտ օդը, ու բամբակի գուզերու պես տեղացող ձյունը, որ կը հիշեցներ իր պարահանդեսեն ելած առտուն, ճիշտ տարի մը առաջ: Ճշմարիտ վաղորդայնը այս ուղևորությունն էր ահա, որ գավառացի տղան կը խզեր ախտացյալ մայրաքաղաքին մոլորություններեն՝ իր պարտականության առաջնորդելու համար:
(1890)
