Եւ յուսով դու խոստովանեա՛.
Ի կոյսն ապաստան լե՛ր դու
Եւ նովաւ զաստուած աղաչեա՛,
Նշանաւ խաչի նորա
Անդադար զքեզ տեառնագըրեա՛.
Ջըրօքըդ զիս ոռոգեա՛,
Զի տապօք չարին չորացայ:
Կարկամեալ մեղօք մեռայ,
Վերըստին, տէ՛ր, զիս նորոգեա՛,
Դու զիմ ցաւս ապաքինեա՛.
Քաջ բըժիշկ Յիսուս, ողորմեա՛
Եւ քեզ փառք այժմ և ապա,
Անզըրաւ կենօք յարակայ:
Ի ԳՐԻԳՈՐԻՍ ԱՂԹԱՄԱՐՑՈՅ ԱՐԱՐԵԱԼ ՈՏԱՆԱԻՈՐ
Անծին և անըսկիզբն է հայրն երկնային,
Որդոյ պատճառ ծնընդեան անժամանակին.
Բըխումն անքըննաբար, ճըշմարիտ հոգին
Ի կերպն իւր ըստեղծեաց զԱդամն առաջին:
Փառօք զնա զարդարեաց և եդ ի դրախտին,
Պատուէր երետ նմա և կընոջ նորին՝
Յամենայնէ ուտել պատուիրեաց նոցին,
Բաց ի ծառոյն միոյ բարոյ և չարին:
Յորժամ անցաւ Ադամ զպատուէրն արարչին
