Ապա ի թիկնամէջըն հուր վառեցին,
Հըրով ըզհոդաթափն ի յոտն ագուցին,
Սըրով զբոլոր մարմինըն ծակոտէին
Եւ կայծակէս նս հըրոյ ի յերկու ձեռին:
Ոչինչ նա համարէր զկսկիծն ահագին,
Սիրով էր նա վառեալ ի յոյսըն վերին.
Արիաբար եկաց դէմ Բելիարին,
Եղև նա պատարագ հօրն երկնաւորին:
Բերեալ ըզբարեյաղթ վըկայն Քրիստոսի
Ետուն գնա ի մօլլան, զի օրէնք ասցի.
Ասեն՝ Մանկութիւն է դորա փոխելի,
Դառնայ ի Քրիստոսէ սա վաղվաղակի:
Մօլլա գֆթ բա փսար. «Ա՜ սէիտզատայ,
Մաքուն գումըռահի, բամիան պիայ»[1]:
Ասաց թէ՝ Իմ աստուածն ըստոյգ է՝ Յիսայ,
Չի՛ չար ու չի՛ թատպիր, քի շաւամ ճուդայ[2]:
Մօլլա գֆթ քի. «Պիալ պըշաւ մուսուլման
Պըխաւան թու փէշի մա քըթապ ու ղուռան»[3]:
Ասաց թե՝ Սընոտի է քոյդ և ունայն,
Պէմաստի մաքուն, ճըհել ու նատան[4]: