ԹՈՎՄԱՍ
Նիկո, փնտռե նայինք... բայց այս անգամուն պես չսխալինք:
ՆԻԿՈ
Դուք անհոգ եղիք, ես պիտի գտնեմ զանոնք (Թափառնիկոսին քովն երթալով): Պարոն Թափառնիկոսը տեսա՞ր հոս:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ. մեկուսի
Նիկոյին ձայնն է: (Բարձր՝ ձայնը փոխելով) Ի՞նչ պիտի ընեիր:
ՆԻԿՈ
Ճշմարիտը կուզե՞ս հասկնալ, պիտի ծեծեինք, վասնզի իր կինը թողեր, պարոն Թովմաս կըսեն, վաճառականի մը կինը կը սիրե. նամակները բռնեցինք, որոնք պարոն Թովմասի գրպանն են:
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ, մեկուսի
Նամակները առեր են: (Գրպանները խառնելով) Իրավ որ ես չտեսա զինքը։ (Մեկուսի) Նամակները հոս չեն:
ՆԻԿՈ
Թե որ տեսնելու ըլլաք զինքը, մի՛ զրուցեք թե պիտի ծեծենք, որպեսզի չի փախչի։
ՍՈՖԻ, մեկուսի
Ո՞վ Աստված իմ, իմացվեր է:
ՄԱՐԹԱ
Կը տեսներ, մեր Նիկոն ինչ վարպետությամբ կը փնտռե։
ԹՈՎՄԱՍ
Ես ալ ան կը դիտեմ։
ՍՈՖԻ
Բռնվեցանք, պարոն Թափառնիկոս, ըսածիս պես է գոծը, Կիրակոսը իմացավ մեր տնեն դուրս ելնելը և ամուսնույս իմաց տվավ, որ ելեր հոս եկած է:
