ՊԵՈՅՈՒՔ ՏԵՐԵ
Գյուղ մէ, ուր օդափոխության համար կերթան ընդհանրապես, բայց Էրիկ փոխելու համար գացողներ ալ չեն պակսիր։
Գրեթե ամենեն հարուստներն են, որ այս գյուղը կերթան
ամառներն և շռայլությամբ կյանք կանցունեն, շատերն ալ
հարուստ կոչվելու համար կերթան հոն։
Շատ գեղեցիկ տուն՛եր կան ծովեզերքի հրապարակին վրա:
Կիներն այն տուներուն դռները կը բանան և այն դիրքով կը
նստին գավիթի մեջ, որ անցնողները կը տեսնեն անոնց ամուսիններուն նյութական և մարմնական հարստությունը։
Գիշերները շատ բազմություն կըլլա այդ հրապարակին
վրա, բազմություն սիրահարություններու։ Այդ հրապարակին
վրա նոր սերեր կստեղծվին. հոն կըլլան խոսկապներ, նշանտուքներ
և հարսնիքներ, և ինչո՞ւ չըլլան, ամեն մարդ հոն
աղեկ ժամանցունելու համար կերթա. անանկ չէ՞, Մարթա
տուտու:
Բնիկ ազգայիններն քիչ են հոս և ունին ախոռի պես տեղ
մը, որուն անունը վարժարան դրած են և ուր կերթան գեղին
տղաները՝ ապականյալ օդ ծծելու համար։ Վարժարանն ողորմելի
վիճակի մեջ Է. գեղացին ալ յուր վարժարանեն նվաղ
խղճալի չէ, որ աչեր ունի և չտեսներ, ականջ ունի և չլսեր,
իսկ բերան ունի և կուտե։ Անիրավություն չնենք, այս վարժարանին
վրա այն ատեն հարձակինք՝ երբ թաղային կանոնավոր
վարժարանի մը հանդիպինք մեր պտույտներուն մեջ։
Բնիկն եկեղեցի ալ չերթար, օդափոխության համար գեղը
