— Երթաք բարով։
Բարթողիմեոս աղան խոսքը ձեզի ուղղելով՝
— Էյ զրուցե՛, նայի՛նք։
— Ի՞նչ զրուցեմ...
— Օօօօօօօօօ՜, փառք տիրոջ, որ տեսնվեցանք, ո՞ւր եք,
աղբար, ո՞ւր եք, կը հարցնե Բարթողիմեոս աղան յոթանասուննոց
մեկու մը։
— Հոս եմ։
— Համաձայնեցա՞ք հետը։
— Համաձայնելու մոտ ենք։
— Համաձայնեցե՛ք, համաձայնեցե՛ք անուշ տեղը կապեցե՛ք,
հինգ վար, հինգ վեր, լմնցուցեք գործը։
— Իմ միտքս ալ անանկ է։
Գործ ունիս, կ՝ուզես բաժնվիլ Բարթողիմեոս աղայեն և
խանութդ երթալ, Բարթողիմեոս աղան միշտ բռնած է ձեռքեդ։
— Ինձի հրաման, Բարթողիմեո՛ս աղա։
— Մեկտեղ կերթանք հիմա, սա խոսքս լմնցնեմ, ըսելիք
ունեմ քեզի։ Տահա ինտո՞ր ես, նայինք...
— Սանկ նանկ կերթանք կոր։
Քանի մը քայլ ես կառնես Քարթողիմեոս աղային հետ, և
ահա սրճարանի մը մեջ նստող մարդու մը կուղղվի։
— Բարև՛, տիրացու։
— Ծառա եմ։
— Շատ ուրախացա, շատ ուրախացա։
— Շնորհակալ եմ։
— Քեզմե աղե՞կը պիտի գտնայինք։
— Ողջ եղեք։
— Մեզի ալ քեզի պես մեկը պետք Է։
— Երախտագետ եմ։
— Ձեռնադրությունն ե՞րբ պիտի ըլլա։
— Ամիսե մը։
— Ամի՞սն ինչ է, գալ շաբթու ձեռնադրվե՛, լմննա, երթա։
Անունդ պիտի փոխե՞ս։
— Այո՛։