Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 4 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/368

— Հայրապետ աղա ինչո՞ւ կը նայիս կոր այդ սևամորթ աղջկան։

— Ի՞նչ կըլլա նայելով։

— Շատ ուշադրությամբ կը նայիս։

— Այո՛, վասնզի բան մը կա որ զարմանք պատճառեց ինձի։

— Ո՞ր բանն է այդ։

— Մայրաքաղաքիս մեջ բուտրա չքսված աղջիկ մը տեսնելն։

— Եղբա՛յր, սա մականունս հայերենի պիտի թարգմանեմ։

— Ինչո՞ւ։

— Ազգասեր ըլլալս ամենուն հայտնելու համար։

— Ի՞նչ է մականունդ։

— Քուրտ օղլու։

— Անանկ է նե Որդունի դիր:

<20>

Ամիս մը առաջ ռուսական թղթատան մեջ։

— Փոսթան եկա՞վ։

— Ո՛չ։

— Ինչո՞ւ։

— Վասնզի Դանուբը սառած է։

Հիմա։

— Փոսթան եկա՞վ։

— Ո՛չ։

— Պատճա՞ռ։

— Դանուբի սառույցը հալիլ սկսած է։

Ըսել է թե այն ատեն նավարկելի պիտի ըլլա Դանուբն երբ կաղային վիճակի վերածվի։

— Մյուսլու Բոլ, այս տարի մասքարա եղա՞ր։

— Անցյալ շաբթու միայն զինվորականի կերպարանք մտա և բարեկամներու տուն պտըտեցա։