Գործող մարմնույն կողմե կենդանիներու ժողովույն կը ղրկվի տեղեկագիր մը՝ որ կը հայտնե, թե վահանաձուկն բարոյական հանցանք չունի։ Ինչպես որեն է, կռիվն նորեն կսկսի: Աղվեսն կ՛ուղն, որ վահանաձուկն անպատճառ հանցանք մունենա, ուստի կառաջարկե խնդիրն վերստին առյուծին հղել, որպեսզի լավ քննվի, թե վահանաձուկն գոնե բագոսական հանցանք մալ չունի՞։ Առյուծն վերստին կը կանչե վահանաձուկն և կսկսի հետր խոսիլ.
— Քեզի համար կըսեն, թե շատ օղի կը խմե։
— Այո՛, իրիկուններն երկու երեք գավաթ օղի և ճաշի
ատեն քանի մը բաժակ ալ գինի կը խմեմ, բայց բնավ ցերեկ
ատեն խմելով, մանավանդ չափազանց խմելով և կարծիք
հայտնելու համար գլտորելով գացած չեմ ժողովույն, ինչպես
կընեն երեսփոխան կենդանիներեն ոմանք։
— Ըսել է թե ոգելից ըմպելիքներն չափազանց չես գործածեր:
— Ո՛չ։
— Ապրիս, տղաս, շատ աղեկ։
Գործող մարմինեն երկրորդ տեղեկագիր մը կը հասնի
կենդանիներու ժողովույն։ Այս գիրն ալ նպաստավոր խոսելով ամբաստանյալին՝ կեզրակացնե. թե վահանաձուկն արժանի
է երեսփոխանական աթոռի մը վրա նստելու։ Աղվեսն
նորեն խոսք կառնե և զարմանք կը հայտնե վահանաձուկին
հանցավոր չըլլալուն վրա։ Հանցավոր է, հանցավոր է, կը
պոռա, և ժողովույն արժանապատվությունն պահելու համար,
եթե հանցավոր չըլլա իսկ՝ հանցանք մը գտնելու և վրան
դնելու է, որ չգա մեր քով նստելու։ Ոմանք դեմ և ոմանք թեր
կը խոսին աղվեսին, որ բեմ կելնե և կաշխատի վահանաձուկն
հանցավոր ցույց տալու աշխատիլ հետնյալ ատենաբանությամբ.
«Տյարք, ես շատ լավ գիտեմ, որ վահանաձուկն հանցավոր
է և այդ հանցանքն կամ ազգային է կամ քաղաքական կամ
անտեսական կամ բարոյական կամ առևտրական կամ գիտական
կամ գրական կամ բանասիրական (Ծիծաղ. — լրագի՞ր
կը հրատարակեք, ի՞նչ կընեք) կաղաչեմ, մի՛ ընդմիջեք։
Անոր հանցանքն ո՞ր ճյուղին կը վերաբերի, ան գիտնալ հարկ
