— Եթե այս բնավորության տեր ես, հարկավ պիտի նախանձիս եթե ուրիշի մը հետ քիչ մը սիրահարություն ընե։
— Եվ ո՞վ չնախանձիր, ես ուրիշ աղջկան կամ կնկան հետ
սիրո բառ միսկ արտասանած չունիմ, և պարկեշտությունն
ալ ասանկ կը պահանջե։
— Իրա՞վ կըսես։
— Ինչո՞ւ սուտ պիտի խոսիմ։
— Գոնե ուրիշի մի ըսեր, երեսս վար կառնեն ըսելով, թե
աղջիկս տված եմ անանկ անկիրթի մը, որ կնիկներու հետ
սիրահարություն չըներ։ Կորսվե՝ սրկե, կորսվե՝ առջևես,
անպիտան, քեզի համար կնիկ չկա։
— Արդեն ես չեմ ուզեր եղջյուրներով պտըտել և աղջիկդ
քեզ կը դարձնեմ յուր սիրականներով։
— Արդեն դուն թուղթ խաղալ չգիտես, և աղջիկս այս
պատճառավ որքան կարմրեր է, գիտե՞ս։
— Կարմրությունն անկե չէ։
— Պարել չգիտնալուդ համար ետևեդ ինչեր չըսին, լսեցի՞ր
արդյոք։
— Ականջն ատանկ բաներ չլսեր։
— Մենք աս ամեն խոսքերուն ազնվականությամբ համբերեցինք,
բերան չբացինք, որ մերիններուն քով չխայտառակվինք,
և դուն հիմա չնչին բանը, կնկանդ անբարոյական
մեկու մը հետ տեսակցիլն, մեծ խնդիր ընելով, գանգատելու
կուգաս ինձ։ Ծնունդդ ազնվական չէ՛, ի՞նչ օգուտ, դուն ուրախանալու ես, որ ուրիշները կնիկդ կը հարգեն և հետք սիրահարութիւն
կ՝ընեն։
— Ես կը ճանաչեմ ազնվականներ, որոնց աղջիկներն կամ
կիներն անպատճառ ուրիշներու հետ սիրահարություն ընելու
պարտտվոր չեն և չեն ալ ըներ։
— Անոնք ալ տգետ են։
— Ինչ որ է, ես չեմ կրնար ազնվական ըլլալ վերջապես։
— Դուք գիտեք. աղջիկս ղրկեցե՛ք։
Բարոյական.— Ազնվականությունն իրենց քսակին մեջ
գտնող անբարոյական հայրեր ազնվականության անունն կը
պղծեն, բարեմասնություն կարծելով ինչ որ լոկ թեթևություն
է և մոլություն։