— Ժամանակ չկորսնցնեմ, անանկ է նե համար սերտեմ, ներեցե՛ք։
— Վնաս չունի, գործերնիդ նայեցե՛ք։
— Թա լա լայ րի լա լա լա լա, թայ րի լա լա լա լա լա, թա լա լա րի րա լամ։
— Գրիգոր աղա, սպասավորը եկավ, բան պիտի ըսե...
— Թի րա րա, րա րա րամ լի լա րա։
— Գրիգոր աղա քեզի կ՝ըս...
— Լա րի րա թի րամ, րի րա լա թի րա...
— Ինձի չնայի՞ս, Գրիգ...
— Թի րա րա լա րի լամ...
— Աղայիս ի՞նչ Է եղեր, Մարկոս աղա։
— Բան մալ չէ եղեր... Գրիգոր աղա, քիչ մը հոս նա...
—Թի րա լա րի թամ րա րա թի րա րի լա թի թա րա րամ։
— Թա րի լա լա լամ...
— Մնաք բարով, Գրիգոր աղա։
— Լա րի լա րա րա րի րամ րամ րամ։
— Աղա, էքմեքճին եկեր...
— Թի րա լա րիրա րա լամ րա լա ա կոշ, ա տրուաթ, ան ավան տեռ, շեն անկլեզ, շանժե լե տամ, ան ավան, տըմի շեն, էոն քար շեն, ան ավան քենզ, ակոշ է ա տրուաթ, մա՜րշ, թա րի լա րի րա րա րամ...
— Ճանըմ Գրիգոր աղա, էքմեքճին է եկեր...
— Րոնտ, նի ա կոշ, նի ա տրուաթ. լաս, թարի լա րի րա րամ րա. ալոն մարշ. թի րա րա։
Հացագործը վեր կուգա.
— Բարև, Գրիգոր աղա...
— Թա րի լա րի րամ րա րեր րամ...
— Ճանըմ, աս երկու սահաթ է վարը կսպասեմ կոր...
— Ան ավան քաթրը:
— Հախըս կուզեմ, աղա, քաթըրը ի՞նչ պիտի ըլլա, հաց բերեք եմ, ստակս կուզեմ, պետ մոլամելեն ի՞նչ պիտի ըլլա։
— Լա լա լա։
— Աղա՛, իմ հաշիվս տո՛ւր, երթամ, էջը վարը կսպասե կոր, խեղճին ոտքերուն ջուր ինջավ։
— Շեն տը տամ, անքոր, անքոր...