⁂
— Ի՞նչ է աս, երեսդ չես լվացեք այս արթու։
— Չէ՛, Բերա էի երեկ գիշեր։
⁂
Լրագրի մեջ կը կարդանք, որ խմբագրին մեկը նամակ մը գրեր է մեկուն սա իմաստով.
«Քեզի պաշտպանելուս համար հիսուն բաժանորդ կորսնցուցի․ բարեհաճեցեք վճարել ինձ հիսուն բաժանորդագին»։
Ասանկ ալ ընկալագիր բնավ տեսած չունեի...
⁂
Այն ամեն հիվանդները, որոնք բժշկին պատվերին համեմատ երկու ժամը անգամ մը դեղ խմելու ստիպված են, այն հիվանդները կ՛ըսենք, թե որ ժամացույց չունին նե՝ թող Օրթագեղեն թրամվեյ նստին և Ղալաթիա հասնելնուն պես դեղերնին խմեն։
⁂
Մամուլին համար սանկ նանկ կ՛ըսենք, բայց երբեմն երբեմն անանկ խելացի խոսքեր կ՝ընե, որ մարդր կը զարմանա։
Մամուլը խարազան մը ունի եղեր ձեռքը։ Առջի օրը մեկը հարցուցեր է եղեր իրեն, թե Մամուլ, այդ խարազանով ի՞նչ կ՛ընես։
Մամուլ ալ, իր խոսքին նայելով, պատասխան տվեր է եղեր, թե այդ խարազանով Մասիսն, Փողն, ու Մեղուն կը դարձունեմ կոր։
Այսպիսի պատրաստաբանություն մը Մամուլեն չէր հուսացվեր, և շատ հավանական է, որ ուրիշե մը լսած ըլլա այդ խոսքը և իբր իրը կլլեցունել ուղե մեզ։
Մամուլին այս պատրաստաբանությանը ըսելիք չունինք, որովհետև հանճարի մը ծնունդ է այն, մեր ըսելիքը իր սխալմունքին վրա է։
Մամուլ մեզ կը դարձունե եղեր և կը կարծե եղեր, որ մենք կը դառնանք եղեր։
Սխալ է այս, դարձողը ինք է։ Նայե՛, սխալմունքն ալ ո՛ւր է։
Երբ որ մարդս սենյակի մը մեջ և կամ ուրիշ տեղ մը դառնա, այնպես կուգա իրեն, թե սենյակը կը դառնա։
Մամուլին այս վիճակը կը նմանի ճիշտ այն տղուն, որ կառքով գացած ատեն հորը կը դառնա ու կըսե.
