Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 7 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 7-րդ).djvu/197

Այս էջը սրբագրված է

— Կը ծեծե՞ն կոր եղեր։

— Ծեծելն ալ խոսք է՞, Մանզումե չկարդացի՞ր, աղվորիկ մը ափեր են։

— Անկից է, որ քայսերցիներուն մեջ սիկառա խմողը քիչ է։

— Ասանկ երթա նե՝ կարծեմ սիկառա խմող հատ մալ չպիտի մնա։

— Սա սովորությունը հոս ալ ընդհանուր ըլլար նե՝ ի՛նչ աղեկ կըլլար։ Հիմա մինչև Քայսերի ո՞վ պիտի երթա, աղբար։

— Չես կրնար երթալ նե՝ սիկառայեն վաղ չես կրնար գալ։


— Թորոս աղա, հագուստներդ տակավին չես փոխած։

— Չէ՛, փոխելու միտք ալ չունիմ։

— Բայց շատ հինցած են։

— Վնաս չունի։

— Կը տեսնեմ, որ հագուստներուդ հետ այնպես կը վարվիս, ինչպես Տերոյենց պատվելի յուր սկզբունքներուն հետ։

— Այո՛ ես ալ սկզբունքի տեր եմ, բայց հագուստներու մասին:


— Թատրո՛ն, ինչո՞ւ համար երբեմն մեկ խոսքը կը կրկնես՜ օրինակի համար, անցյալ թերթիդ մեջ տեսնելով որ... տեսնելով որ ըսած էիր, մեկ խոսքը երկու անգամ ըսելեն ի՞նչ կելլա։

— Խոսք չհասկցողներուն համար է, որ երբեմն կստիպվիմ մեկ խոսքը երկու անգամ ընելու։


— Իկնաթիեֆը եկավ, ի՞նչ եղավ։

— Դեռ ի՞նչ կյուղես որ ըլլա, Իկնաթիեֆը եկավ, Ալեքսինաձն ու Տելիկրատը գնաց։ Ո՞ւր էր թե քիչ մը ավելի շուտ գար։

— Ինչո՞ւ։

— Հարցնելն ավելորդ է, ան չի գար նե Ալեքսինաձն ու Տելիկրատը չէր առնվեր։

— Իրավ կորսես, շատ վարպետ ժեներալ է եղեր մարդը: