— Կա ի տուն։
— Ապրի՛ս, Կայիափային ստուգաբանությունն ալ՝ կա ի աբբա է չմոռնաս։
ՀՆԱԳԻՏԱԿԱՆ
— Շուլցին և Մորթմանին բևեռագրաց արժողության վրա ի՞նչ կարծիք ունիս Պայծառ։
— Մեկալ օր տերպապայիս հարցուցի նե՝ «Թող այդ բևեռները ինձի բերենք իմ ժողվածներուս հետ մեկտեղ լեպլեպիճիին կուտանք», ըսավ։
ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ
— Բարձր տո-ին, րե-ին, մի-ին ձայնը կրնա՞ս հանել թաքարիա։
— Հայ հա՛յ, ե՜-ան, կը՜-ն, վա՜ր․․․
— Էյ, ցած ֆա-ին, սոլ-ին, լա-ին, սի-ին ձայնն ալ հանե նայիմ։
— Սկյուտարտա.․․
— Աֆերիմ, էյ՛, ասոնց ոտքին չափն ալ, գիտե՞ս։
— Հապա, միշտ չորսի վրա ալեկռո կերթանք։
ՈՒՂՂԱԳՐԱԿԱՆ
— Դանակ գրե նայիմ, Իլիմոնյա։
— Ահավասիկ, թանաք։
— Ի՞նչ կ՝ընես քա, ադ ուրիշ բան կը նշանակե։
— Գիտեմ, մյուրեքքեպ կը նշանակե, որ տաճկերենի մեջ մերպալ կը կարդացվի ըսիք։
ՏՆՏԵՍԱԳԻՏԱԿԱՆ
— Տնտեսագետի մը Ա․ պարտքն ի՞նչ է, Եղիշե՝
— Վերեսիե պայաթ հաց ուտել որպեսզի
Նախ, կանխիկ վճարելիք սակին տոկոսը շահի.
Երկրորդ, ստամոքսը առողջ ըլլա.
Երրորդ, ակռաները զորավոր ըլլան.
Չորրորդ, քոլեռայեն վախ չունենա․
— Է՛յ, այս 4 օգուտներեն ապագային մեջ տնտեսագետը ի՞նչ կը շահի։