— Ինչ աչքեր։
— Անմահական։
— Հապա մազերը։
— Ոսկի թելերու կը նմանի։
— Բերա՞նը։
— Վարդի կը նմանի, բայց, կըսե տիկին մը. ակռաները գեշ չեն բարեբախտաբար։
⁂
— Աղա՛, ես ալ ձեր քովը պարոն Մկրտիչին մտած օրը մտա, անոր չափ ես ալ գործ կը տեսնեմ կոր, բայց անոր ամսականը իմինես հարյուր ղուրուշ ավելի է։
— Էյ, ի՞նչ ըսել կ՝ուզես։
— Ըսել կ՝ուզեմ, որ իմ ամսականս ալ անոր ամսականին չափ ըլլա։
— Շատ աղեկ, տեղդ գնա ու գործիդ մուխայեթ եղիր, անոր ամսականեն հարյուր ղուրուշ կը պակսեցնեմ։
⁂
Անցյալները թատրոնի մը մեջ անհամ թատրերգություն մը ներկայացված միջոցին, հանդիսականը թշնամական ցույցեր ընել կսկսին։
Թատրոնին տնօրենը վար կուգա և կը հարցունե.
— Ո՞վ է այս աղմուկին պատճառը։
— Ահա սա պարոնն է, կըսե զվարճախոս մը, հեղինակին նստած օթյակը ցցունելով։
⁂
Առջի օրը կամուրջին վրա վրան գլուխը պատռած մուրացկան մը անցորդի մը քովեն չզատվելով ողորմություն կհուզեր ըսելով.
— Տասը փարա տո՜ւր, աղա, տասը փարա, առտվնե ի վեր կերած չեմ։
— Ես ալ կերած չեմ։
Անանկ է նե՝ քսան փարա տուր երկուքնիս ալ փորերնիս կշտացունենք։