— Չե՞ս ամչնար դուն։
— Մեզի անանկ բան մը հրամայված չէ։
— Չե՞ս խպնիր դուն։
— Ծանուցման տողը երեք ղուրուշ է։
— Չե՞ս կարմրիր ասանկ խոսքեր ըրած ատենդ:
— Միթե մարդս խոսած ատեն կը կարմրի՞։ Հրամանքնիդ օղի մը կը հրամմե՞ք...։
Երազը գազանի կը փոխվի և կսպառնա Խոճասարյանին։ Խոճասարյանը վախով կարթննա։ Երազը կը մեկնի։
Երազը Թադեոս եպիսկոպոսին քնույն մեջ կերևա գնչուհիի մը կերպարանքով։
— Մատնիիս կեսը գտա՞ր կը հարցնե նորին սրբազնությունը։
— Այո՛, գտա։
— Քանի որ դուն կորսվածները կը գտնաս, ըսել է որ ըլլալիքներն ալ կրնաս գուշակել։ Գուշակե նայիմ, ի՞նչ պիտի ըլլամ ես։
— Քիչ օրեն Պատրիարք պիտի ըլլաս դուն։
— Ի՞նչ կըսես, ձի հեծած Բարձրագույն Դուռը պիտի երթա՞մ։
— Այո՛։
— Բազմությունը ետևես կեցցե՛ Թադեոս սրբազան պիտի պոռա՞։
— Այո՛, այո՛։
— էյ, ես ի՞նչ պիտի պատասխանեմ իրենց։
— Շնորհակալ եմ պիտի ըսես։
— Երկու ձիով, չորս անիվով կառքին մեջ նստած պիտի պտըտի՞մ։
— Հրամմեր ես։
— Հապա կառավարը վարպետ չըլլա տե, ձիերը փախցունե նե։ Չէ՛, չէ՛, մինչ որ ազգը զույգ մը հանդարտ ձի ծախու չառնե նե՝ ես Պատրիարք չեմ ըլլար։
— Ինձի հրաման տվե՛ք, որ երթամ։
— Աստված սիրես նե՝ մի երթար, քիչ մալ նստե։
Երազը կը թռի։ Թադեոս սրբազանն այս երազը շուտ փախցնելուն համար կը տրտմի։
Երազը Հիպնոսի բնակարանը կերթա և Հիպնոսը կարթնցնե. իսկ Մորփեոս մեկոնները այնչափ առատորեն սփռած էր երեսփոխանաց վրա, որ դեռ չեն կրցած արթննալ։
Զարմանա՜լի բան.., քնո աստվածը կարթննա և դեռ մեր երեսփոխան էֆենտիները կը քնանան։
Չարթի՛ք, փառք իմ, զարթի՛ք...։
