128 Հոն շարունակ կը կարդար Հոմերոսն, Վիրգիլիոսն, Ովրա- տիոսն, Ովիտիոսն եւ այն ամեն քերԹողերն որոնց անուն¬ ներն ոս կը վերջանսւյին: Առաջին անգամ Հոն պուէտ յոր- ջորջվեցաւ Միսաքեսւն: Ես որ հասարակութեան կր խօսիմ եւ սուտ խօսելէ կը վախնամ, կը յայտնեմ թէ Միսաքեան ինք վաստկած՜ չէ պուէտ անունը, ուրիշէ մը ժառանգած է զայն: (քայտնի է արդէն որ ամէնէն մեծ անիրաւութիւն- ները մւսո.անդական խնդիրներու մէջ կը գործ րւ[ին: Հան¬ ճարն ոչ ազգութիւն ունի ել ոչ կրօնք եւ իբրեւ ոսկի իւր արժէքը կը գտնէ ամեն աելլ: Հանճարի ծնունդ ելլող բա¬ նաստեղծութիւն մը լաւ ընդունելութիւն կր գանէ Ս.նգ- ղիայէն որչաւի ալ անոր Հեղինակն Սլալ ըլլայ ■՛ հսկ մենք ՀանճարաՀանւչէսի մը ւքէջ ի տես աշխարՀի դնելու Հւսմւսր քանի* քերթուած՛ ունինք’. Մենք դմբախտւսբար ոսկի կ'ան¬ ուանենք ինչ որ պղինձ է ել որ սակայն ոսկիի պէս կը Հնչէ ժողուխդեան ականջներուն « Իմ կարծիքովս բանաս¬ տեղծութիւն մը, ոտանաւոր կամ արձակ, կամ րնտիր ըլ¬ լալու է եւ կամ բնաւ, ըլլալու չէ: Կը ճանաչեմ երիտա¬ սարդներ որ ինքզինքնին բանաստեղծ կ'անուանեն եւ. յանգ մր գտնելու. Համար իրենց գրածն Հազար անդամ կր սըր- բադրեն, նորէն կր գրեն , կը գծեն, յանգի մը Համար Հսւրիւ ր թերթ թոլւլթ կր պատարւեն եւ երբ յաջողին իրենց ւիրն- տըււածր գտնել եւ տողին վերջր ւոեղաւորե/' կր տեսնես որ այդ ոտանաւորու[ ցամաքի վրայ նաւարկութիւ ն կ՚ընեն ել ծուխլ ւխայ ձիարշաւ: Երբ մարդ մր դոլխլ ու զեն եւ դիպ¬ ուածն արւաքինի բաււն դնէ տողին վերջք, կ՚սկսին մտւքտալ եւ. տարի մը խորՀելէն ւխրջր յիշեւսլ աււարինի մարգը գի¬ նետունէ գինետուն կը պսւըւոցունեն ել. ւ!եծ աււարինի գի¬ նեմոլ մը ներկայացնելու որոշոււք կուտւսն". Ինչլ՞ւ: 'էասն զի ոտանաւորն նոյնսւյանդ ընելու Համար uin_uif|ifiյ։/» մր <||ւն|։£& աւե/ի ի՛նչ րւսն կրնայ յարմւսրիլ: /'այց մարգը կեանքին մէջ գինի գրած չէ բերանը. որո՛ւ. Հոդ. աււանց գրպարտելու. ո- աանաւոր գրելը դիւրին բսքն է: Իսկ ւխւյ ան մարգերուն
Էջ:Hagop Baronian, National Bigshots (Յակոբ Պարոնեան, Ազգային Ջոջեր).djvu/131
Այս էջը սրբագրված չէ