200 Աւելորդ է ըսել որ նոյն գիշերն անօթի պառկած էր պատուելին եւ բնականաբար նպաստաւոր պատասխան մը չպիտի տար Իփէքճեանի եթէ աս իրմէ տեղեկութիւն ուզէր: Այս չըրաւ ել չընելէն ետքը յանձնարարական թուղթ մ՚ալ չառաւ: Վա"յ ան պարկեշտ ուսումնականներուն, գործուն- եայներուն ել աշխատասէրներուն որ յանձնարարող մր Հու¬ նէն՛ սողալով պիտի սողան գետն է վրայ... երանէ" այն տը- դէտներոլն որ յանձնարարածներ ունին. կամ երեւե/է շէն֊ քերու վարչութեան տնօրէններ կ'ըլլան կամ աււատ թոշակ¬ ներ կ'ընդունէն ու խելացիները ծաղրելով պատուական կեանք կ'անցունեն... երանէ ժտօբ աղքատաց զի նոցա է արքայութիւն երկրէս. •• ւ Այս ւսււաջին յանցանքները գործելէն ետքը յանցանք մ’ալ գործեց Թէոդոսիոյ մէջ աշխարՀ գալով... որպէս թէ աշխարՀիս վրայ ուրիշ քաղայ; մնացած PՈԳ "I՛ "ԱԳ քաղւոքն իւր կւսրծ իբներուն Համաձայն ալ չէր-' Մանկու թեան օրերը Հոն անցունե/էն ետքը 1852Է ատենները Սինֆէրօբօլ գնաց եւ Հոն վարժարան մտնելով փոխանակ ուսանելու՝ ուսուցանելու արՀեստը սորվիլ կ՝ուզէր: Համոզեցին զէնքն որ աււանց ուսանելու ուսուցանել անկարելի էր, եւ. ասոր վրայ սկսաւ իւր դասերը պատրաստել ել ընկերները գե¬ րազանցել: 1859էն վարժարանէն ելաւ հւ Թէոդոսէա դառնալով ուզեց դասատուութեամր ապրիլ: Գասաւոուութեամբ ապ- րՒւ՛ Դասատուութեամր ապրի"լ... Հրաշքի դարերն անցած՛ են... դասատութևամբ մեռնիլ, այս է իրականութիւնը’. — ‘Քաղաքագէտներն մեծ գործ մը ըրած կ'ըլրսն եթէ կախվե- լու անձերն Թուրբիա ղրկեն դասատուութ իլն րնե/ու:
Չկրցաւ իւր լիաւիաքն գործադրել ել Հարկ ևւլտւ կտաւի վա¬ ճառականի մը քով գրագրութեան պաշտօն վարել: Քանի մը ամիս կտաւ չվաճառելէն ետքը Հրաժեշտ տուաւ, այդ գործին եւ միտքը դրաւ որ անպատճառ, դասատուու թեամբ ապրի’. 1864ին քանի մը ընկերներու. Հետ միանալու! Ռասթօվի սէջ դպրոցի մը Հիմհարկութեան աշխատեցաւ եւ չյաջողեցաւ.'
