Էջ:Heqiat arevi tak.djvu/34

Լճակի մեջ ցոլքն է ընկել
Աղվոր, հեռու աստղիկի.
Փոթորկվում է ճատակն ի վեր
Լիճը ցոլքից կարոտի։

Ալիքները խենթ ու խելառ՝
Ցոլքն են գրկում կարոտով,
Նա փախչում է դողդոջ ու սառ
Ցոլցլումով անվրդով...

Ամեն գիշեր լիճն հուզվում է
Աստղի ցոլքից կախարդված,
Սիրատոչոր որոնում է
Անհայտ փերուն՝ մոլեգնած...

1908