Էջ:Heqiat arevi tak.djvu/62

Ցաված թրթիռով երգեց մի կարապ,
Ու լռությունը սգում է անձայն...

Դու հեծեծում ես անհույս ու վհատ.
— Ա՛խ, չլինի՞ սիրտս է մեռելը անհայտ.

1909