Էջ:Ivan Krylov, Fables (Իվան Կռիլով, Առակներ).pdf/19

Այս էջը սրբագրված է


Ինձ տե՛ղն ու տեղ
Կսպանեյի,
Թե քիչ սրան
Յես նմանեյիր,

Բայց թե յես ել
Ինչո՞ւ հետ եմ,
Եդպես ցուցանք
Քչի՞ն գիտեմ.
Թվեմ զատ-զատ...
Մերոնց մեջ շա՜տ...
Քան թե թվես
Ձերոնց զատ-զատ,
Լավ չե՞ նայես,
Խելո՛ք, վրադ.—
Են գարշելուն
Արջը ասավ.
Բայց թե խոսքը
Տեղ չհասավ:


ՓԻՂՆ ՈՒ ՇՆԻԿԸ

Փողոցներով փղին եյին ման ածում,
Հավանորեն ցուցադրում—
Հայտնի յե, վոր նորություն ե փիղը քեզ մոտ,—
Ահա յեկել ու նայում են անգործ մարդիկ:
Վորտեղից ուր մի չար շնիկ վազեց հերսոտ,
Տեսավ փղին, հաջեց սաստիկ.

17