Մեռավ իմ մուսան, հանգավ և կրակ,
անտառը լցվեց խոր տերևներով.
յերկիրը ծածկվեց, փախավ արեգակ,
ել յես չեմ ապրում ուրախ յերգերով։
Այժմ ինձ մնաց միայն փշրանքներ,
մայր մտավ ահա և նշույլ վերջին.
հանում եմ զրահս, և զենք և զարդեր,
յանձնում եմ դորան մանուկ սերնդին։