Ալթմազովը վոր տուն յեկավ, հրամալեց մի թաս թեյ տալ իրան, վորը ծառան իսկույն բերեց. և քանի վոր նա խմում եր՝ գնաց նորա անկողինը հարդարեց և ապա հեռացավ։ Նորա գնալեն հետ, Ալթմազովը պառկեցավ և քանի րոպեեն՝ խորունկ քնեցավ։
Պետերբուրգը հայաստանցի յերիտասարդների փառասիրությունը
յերկու մարդու որինակներով գրավում ե. առաջին որինակը տվեց
Ղարախանովը։ Մի ղարաբաղցի տղա յեր, շատ սիրում եր պառավ
և հարուստ այրիներու Բոքաչյոյի հարյուր վեպքը պատմելու, վորո
փոխարեն ստանում եր նոցանից « ի հիշատակ խորին հարգանաց»
վոչ միայն թանգագին մատանիներ, այլ և մեծագումար բանկային
տոմսակներ. բանի վերջը այն յեղավ, վոր խեղճ յերիտասարդին
«բարի գործելու համար » Սիբիր ուղարկեցին. իսկ Վաչաձեն մի
սիրուն վրացի յեր, վոր մեր Ալթմազովի նման, յերբեմն բարի մտքով
յեկել եր Պետերբուրգ համալսարան մտնելու, վորն չհաջողվեցավ
նորան. վասնզի գիմնազիա յեղած ժամանակը , յերևի, սա
ավելի հաճախ հայելիի յեբ նայել, քան թե յուր դասագրքերու վրա,
և ավելի շատ՝ աղջիկներու գովասանքին եր ականջ գնում յեղել,
քան թե վարժապետի դասախոսութլուններին. մեկ խոսբով՝ նորա
գիտությունը շատ ե տկար յեղել համալսարան մտնելու համար։
Յերբ «իմաստության տաճարի դռները փակվել են աշխարհասեր
վրացի յերիտասարդի առջև, նա բարի յե համարել զինվորական ասպարեզ
թևակոխելու, վոր տվել ե նորան արտոնություն՝ նշանազդեստներ
հագնելու. և յերբ մեր պատվելի իշխան Վաչնաձեն յուր
սիրուն դեմքով և սիրուն նշանազգեստովն շրջում ե յեղել (դու
աշտանակել հասկացի՛ր) մայրաքաղաքի փողոցների մեջ՝ հանկարծ
մի հարուստ ռուս այրի աչքը ձգել ե մասամբ նորա սև մազերի ու
բեխերի և մասամբ նորա իշխանական տիտղոսի վրա, և մի պատվակասն
որ մեր աղքատ վրացին հարուստ իշխան դարձավ։
Յավ ե ասելը, մեր Ալթմազովը, հոր խրատներին համոզված ,
յուր առջև որինակ ուներ միշտ այս վրացի իշխանին: Թեև ամենքը
գիտեյին, վոր Վաչնաձեյի շատ արտասվալի յեղավ, բայց այդ
բանը վոչ վոքի չի խրատեց , մանավանդ հայերուն, և Ալթմազովի
հայրը կարծում եր, վոր այդ վատ հետևանքին նրա վորդին յերբեք
չի հանդիպիլ. հայը իբնե, վրացիի պես շռայլ չլինելով, յերբեք չի
վատնիլ իր ձեռքի հարստությունը. իսկ հարստությունը — այդ բանի
մեջ ամեն հայ համոզված ե—աշխարհիս յրեսին ամեն բարիքե վեր
ե. հարստություն, վոր թեկուղ ձեռք բերած լինի մոլության և վոճրի
գնով։
Ինչ և իցե։ Ալթմազովը յեկել եր Պետերբուրգ վոչ միայն գիտություն
և ուսումնական աստիճան ստանալու, այլև մի ահագին