Այս էջը հաստատված է
ԿՈԻՅՐԻՆ ԵՐԳԸ
Ալ երկինք կապույտ չունի ինձ համար,
Ո՜չ ալ շողերը լույսեր անհամար,
Արշալույսը զարդ չի սփռեր բնավ,
Մարմանդը չունի կանաչներ խոնավ:
Ի՜նչ փույթ, թե գարուն կը բերե ծաղիկ,
Թե ծովուն վրա նավեր խաղաղիկ,
Պարզած առագաստ` ալիք կը ճեղքեն,
Փրփուր կը հանեն կապտորակ ջուրեն:
Կամ թե ցրտաշունչ մինչ փչե հյուսիս
Ու ձյունով պատե շուրջ պատուհանիս`
Ծառեր պատանքով փաթթտվին ճերմակ,
Ինձ համար նորեն խավա՜ր է մինակ:
Վասն զի կույր մ’եմ ալ,
Սև սրտով վշտահալ,
Անդունդին մեջ նսեմ
Կորսված եղնիկ մ՚եմ:
