Այս էջը հաստատված է

Սև կռնակ մը պատած
Իմ շուրջս մթամած,
Թող չի տար, որ տեսնեմ
Ինչեր որ կան իմ դեմ:
Չեմ հիշեր ալ արփին,
Ծաղիկներ մարմանդին,
Ցող ու շող, որ կաթին
Ճերմակ ծիրը կաթին.
Ալ գույն մը չեմ հիշեր,
Բացի այն սև գիշեր,
Դժոխքի սև գույնեն,
Որ զիս չորս կողմեն
Պատեր է, թող չի տար
Տեսնելու գույն մ՚օտար:
Ալ տեսնելու իղձս ալ մեռա՜ծ է, մեռա՜ծ,
Շիրիմներու մեջտեղ միտքս կ՚երթա հած,
Կյանքս կյանք չէ—հապա գիշեր մ՚անառտու.
Լքումիս մեջ, հոգիս' ով Տեր, գեթ ա՛ռ դու: