Էջ:Manuk Abeghyan Collective works vol. 1.djvu/172

Սխալ առաջացավ էջը սրբագրելիս
Եւ որսոցն պաոականոք,
Եւ ռահվիրայ մարդկաւն,
Եւ խառնաղանջ խորտնապահ զորուն,
Եւ ռամիկսպաս զօրոքն,
Եւ Տիկնաւն հանդերձ,
Եւ արքայորդի մանուկն Արշակ։
Բուզ. Գ.20

Երբ նախարարները, իշխանները և գործակալներն իմանում են թագավորի գերվելու եղելությունը, ժողովվում են, պատրաստվում, ընկնում են թշնամու ետևից: Թեպետ չեն հասնում նրան,

Սակայն հասանէին, առնուին
Զկողմ ի Պարսից աշխարհէն,
Առ հասարակ մարդակտոր առնէին,
Եւ զաշխարհն յայրեաց և յաւար դարձուցանէին։</poem>

Ապա Տիրանի գերության վրեժն աոնում են պարսիկներից: Մամիկոնյանների փոխանակ գործում են նրանց փեսաները։ Անդոկ Սյունին և Արշավիր Կամարականը, որոնք հռոմայեցոց կայսրին օգնության են բերում, սոսկալի պարտություն հասցնում պարսիկներին.

Ապա հասեալ ի տուընջէն ժամուն,
Անկանէին ի վերայ թագաւորին Պարսից,
Ընդ սուր զամենայն բանակն հանէին,
Եւ ոչ դմի ոչ ապրեցուցանէին։
Եւ առին զկապուտ զաւար բանակին,
Եւ զկանայս թագաւորին և զբամբիշն,
Եւ զրանսկան ընդ նստին.
Ընդ նմին ի գերութիւն վարէին,
Զկանայս նոցա և զգանձո,
Եւ զկեանս եւ զկազմած նոցա։
Բայց միայն թագաւորն պրծեալ մազապուր,
Պէշասպիկ մի սուրհանդակ առաջի,
Պրծեալ ելանէր փախստական.
Հազիւ ուրեմն կաբէր
Անկանել, հաստնել յաշխարհ իւր։
Բուզ. Գ.21.

Վարազ Շապուհը պատժվում է: Տիրանն ազատվում է, և թագավորում է Արշակը։ Պատերազմը վճռվում է դարձյալ հօգուտ Արշակունիների։

4. Արշակի ու Պապի և Վասակի ու Մուշեղի ճյուղերը կազմված են
182