Էջ:Manuk Abeghyan Collective works vol. 4.djvu/416

Սխալ առաջացավ էջը սրբագրելիս

կեղծ սիրով լի մի գեղեցիկ ներբողյան, Սուրբ Գրքից առած նմանություններով մի երախտագիտական գովեստ արժանավոր գործիչ։ Բայց ինչպես էլ լինի, այս շրջանի վարղապետների գրավոր երկերը մեծ մասամբ ունեն ոչ թե գրական-գեղարվեստական արժեք, այլ ընդհանրապես կուլտարական։ Կարելի չէ, հարկավ, մեր ժամանակի չափանիշի վերաբերվել նրանց գիտական գրվածքներին ա գսրծոմւեա– յէյանր. Աոասպելներն սւ զրույցները, դաաողաթ,աններն անգամ պարգամ են այն գարոա. ոգթն ո ^ասկացաթյաններր, կյանքն ա բար– հԿը. էւ Հի^է –“–“^ ք~Ղ>քաթիվ փայլով յաքեր ու գաաոզոլ. թ,աններ, որոնք այն մամանակի համար է■^էրո^^ *է, Տպեաք ( մոոա– նալ, որ այն մարդիկր աքնել և <որինե, «ք, գորենական նպատակի <■>- մար—պատրասաեւ. ըսէո իրենց մամաքոոկի հասկացության, գիաոմւ ոսշակերտներ, որ ընգունակ յինեին մացաոնյոլ և ազգային անկման ա– ոաջն աոնեյոէւ նույնպիսի դորենական նպատակի համար է հորինել Գրիգոր Տա֊ թնացին իր ուրիշ աւխատաթյաններն ճ«, այսինքն՝ տզԱրիստոտեւի գրոց շաէմունսն, զՕտորադրութնանցն. զ^կրիարմկնիասին. և զԱոաքինու– թեանցն. նաև գՊորֆիլրին զպարապմանց լաեմանքն, զՍաղմոսի քա– ղուաեոյն, զԱոակաց քաղուածոլն, ձ զ1՝մաոաոլթեանն, և զժողովողին... զձռրայ ւուեմոմւքն. զծօհաննռլ ալետարանի քաղաաեռն զկուծմունքն Սրիստակիսի և ԳէորգԽսյ գրչաթեանէ.., զքս,ղոսսեուն Մատթկոսի աԱլ. տարանին, և զեսա,եայ քաղուաեոմ., Ա զՈսկեփորիկն. և ա»ք,,«, 6. (հւվմա ՄեՏււփեցէ։– ^աէրերո0.լս,ց գավաոից կր սա. սովորել կ էրեՏովլա վանքում, նաև վերնոլմ հի,վ,,.ք թարգիո վարգապետի մԼ վերշն աշակերտել կ, ինչպես աեսել ենք. Գրիգոր Տաթևացուն. Նա իր մամանակի ուսումնասեր ու գորեոլնյա վարգապետներից է և աոանձին մասնակցություն կ կ^թ–հիկոսական աթոոր 1441 թ. Եիս քա֊ զաքից Վազարշապատ աեղափոիւեյոլ յց ր հիշաաակք մնում I Հավորապես երկու վոքրիկ գրավող աշիւատություններով. Նրա աոաշթն զորեն է վերևում ռնգամ հիշված ոՊաամութիւն ւանկ֊Թամուրա, և յաչորզաց իւրոցոէլ յոմւեցոզ մի Հասարակ զորձ կ. եսկապես մի տեսակ մամանակագրսլթյոմ.. մեծ մա– " *"*՛^*՛ կրկ^՚օթէոձներով, Եվ ինքը հեղինակն էյյավ գիաե իր գրվածքի թերովծյոմւր. այսպես՝ (կ, 44) խո֊ ՀՈ լ.ր. վ–ո֊Հ..ս., յ.4ւ է– էի և յետ ՏՕ ամաԼ 7* •“^^^Ղ“Գիր Ժր. ղի ծեր հ այնպես ե՝ովմա,ւ յետ և յաոաշ գրեցի». Բայց 4. Հայասաանիս ^ պատմական տեսակետով կարևոր «|դ/ կատւպւված եղ)ղությունների մառին գրածները