Ո՞վ շոշափեց բազկերակը,
Գրեց ֆիզիոլոգիան.
Լո՜ւռ... ահա մեծ անգլիացին,
30
Բարոյական Հերքուլես,
Ո՜ղջ մարդկության խտտած հոգին
Իջնում է մեծ ասպարեզ...
Բնությունից, անցած կյանքից
Հանում է ճիշտ օրենքներ
35
Եվ փրկում է դիպվածներից
Մարդկության կյանքի գործեր։
«Չկա մի գործ պատահական,
Մարդու հոգին ունի կապ.
Նույն Ալեքսանդր Մակեդոնյան
40
Որպես ծնվում է մի կաթ.
Ընդհանուրի չափից է կախ
Ողջ աշխարհի գործերը.
Մի մարդ ազնիվ և կամ խարդախ
Կշռի չէ շեղում թաթը»։
45
Նա կապում է պատմությունը
Բնության հետ պինդ կապով,
Ցանցառ միստիկի բաժնածը՝
Մարմին, ոգի, մի օղով։
«Ոգին մարմնին է համեմատ,
50
Արդյունք բնության է մարմին»։
Բնության դարձավ ոգին հնազանդ,
Հողս միստիկի գլխին։
Եվ այդ օրից պատմությունը
Դառնում է ճիշտ գիտություն.
55
Ո՞վ է դորա հեղինակը —
Բո՜քլ, անմահ անգլիացին։
Հանգչի՜ր, հսկա, Դամասկոսի
Հողում, պայծառ երկնի տակ,
Անմահ շիրմիդ անապատի
