Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 1.djvu/123

60 Որդին կանգնած է պահնակ։
Նորա վերարկուն սպիտակ
Գուցե երբեք չքանա,
Բայց հրաշալի ճակտիդ պսակ՝
Միշտ վարդավառ պիտ’ մնա: