Այս միջոցին լարը ձեռին
Բաքոս չափում էր փորս։
65
Փորս անցավ տակառիցը,
Ստվարացավ մյուս .....
Վեր կացած սեղանիցը՝
Գնացինք ննջարանը։
Այնտեղ տեսանք Ափրոդիտյա,
70
Որի գալը մեզ զուր չէր.
Կիթերայից և Կրետեից
Նա երկու... բերել էր։
Ո՞վ կարող է սահման դնել
Կյանքի այս երջանկության,
75
Երբ ամեն օր կրկնվում է
Իմ տանը այս տեսարան։
Ահա այսպես քեզ պաշտում եմ,
Իմ կյանք, իմ փոր, իմ Բաքոս,
Բաժակում փըրփըրում է
8O
Առատ գինին երկնահոս։
Թե հոգի է՝ այն իմ փորն է,
Թե աստված է միշտ նույն է.
Նորա համար կյանքս առատ
Ողջակեզ է միշտ պատրաստ։
85
«Այսպես ապրեն թե ապրում են,—
Ասում է փորն իմ ճարպոտ,—
Բաքոս, Աստղիկ ու Կուպիդոն
Հյուր ունենան իրենց մոտ»։
