„Celestial Dian, goddess argentine l
will obey thee“.
Shakespeare, „Pericles, prince of
Tyre“, Act V, Sc.l
«Ինձ սիրողների
Անունը պիտի
Գրեմ սիրաջեր
Արևի՜ց էլ վեր.
Նա—կույսը սիրուն,
Ով խեղճին անտուն
Պաշտում է անանց
Իր սերը ձոնած՝
Երկնքում ահա
Ընթանում է նա,
Աստղերի շարքում
Բոցավառ փայլումս»...
— Ի՞նչ է նրա անուն,—
Հարցում է անում
Զոհը թակարդյալ.
— Կամ ի՞նչ նորա փայլ։
«Մարդաչափ ահա
Բարձրանում է նա
Վեր հորիզոնից,
Մշուշի միջից—
Աստղը վեհափառ՝
Արուսյակ պայծառ
էր կոչվում հնում,
Պաշտըվում բագնում:
Իսկ քեզ, ով դու կույս,
Շուշա՜ն դեռաբույս,
Լուսին կըդարձնեմ,
Կըփառաբանեմ
Մեր նախնյաց պաշտած
Տիկին վեհապանծ՝
Աշխարհում ամբողջ՝
Ոսկիամոր հետ։
Քեզ կըխնկարկեմ,
Քո սերը կերգեմ,
Զարնելով հեշտին
Բամբոի չարերին—
