Տխուր ձմեռը
30
Մասյաց գագաթը
Թաղեց անխնա
Ցուրտ ձնի մեջը.
Կարոտ շատ նստավ
Դալար արոտի,
35
Ծով դարձավ թափած
Արտասուքը աչքի։
Հին Մասիս մյուս անգամ
Զարթեցավ խոր քնից,
Չորս բոլորը զարդարեց։
40
Ստեղծական ույժը,
Որ ունի Մասիս,
Թափեց մյուս անգամ,
Չիմացավ հյուսիս.
Նա ինքն արևելք,
45
Հանդեպ արևմուտք,
Հարավ ու հյուսիս
Ընկած են մի կողք։
Քո գալը իմացավ
Մասիսի վուլկանը,
50
Մյուս անգամ սկսավ
Տեսանել յուր գործը։
Վառեց շատ սրտում
Անշեջ կրակներ,
Դարբնեց հրացայտ
55
Երկաթի շանթեր:
Ի՞նչ կարժեն նորան
Գնդակ ու վառոդ,
Նիզակ, հրացան,
Ահեղ թնդանոթ։
60
Թե այսքան քո գալը
Պատճառեց ծեր Մասյաց
Ցնծություն, խրախույս
Վհատյալ զավակաց,
