Մյուս անգամ գալուդ
65
Բեր մեզ մի հսկա,
Որ մեր ցավերը
Տեղյակ հասկանա,
Թնդա՛, թնդացնե
Հողագունդ ամեն.
70
Թող պատկառանոք
Մեզ վերա ասեն.
Հայաստան աշխարհի
Արժանի զավակունք,
Չեն մեռած հայերը,
75
Չէ՛ խլած բոլոր տունկ.
Մյուս անգամ հողմդ
Խփե դրոշակին
Մասյաց դաշտերում
Հայոց աշխարհին.
80
էլ հետ թող չգա
Ձմեռ անզգա,
Ջերմությունդ թող
Մեր մեջ միշտ մնա։
Տարաբաղդ հայկածին
85
Քաջերը հանձնեցին
Այս խոսքերը քեզ ասել
էսկիճի Գասբարին.
Հայաստան աշխարհ
Նա անհագ սիրեց,
90
Գտնել մի հնար
Խիստ շատ աշխատեց,
Որ յուր աղոթքը
Լինի դյուրալուր,
Տեսնե քո արև,
95
Շնչե քո զեփյուռ։
Մարտի 2, 1855
