Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 1.djvu/75

100 նրա վեգը ալչու էր։
^[1]Что тогда мне Кистов,
Что Атаман болван,
Что турецкий Мсер,
Бородой своей седой;
105 И я бы ему отвечал:
Берегись, Азиатец,
Ведь ты фальшивый магистр,
Тебе... на конец.
Ну, я и Ага-Заде
110 Сказал бы наверно,
Что молодой человек
Сухой и не мазанный.
Ну, прощайте, пора мне
Идти туда обедать:
115 Փակեցեք ժամի դուռը,
Աչառը առ դու հետըդ։

1. 101-114 էլ ի՞նչ է ինձ համար Կիստովը || Ի՞նչ է տխմար Ատամանը, || Ի՞նչ է թրքահայ Մսերը || Իր ճերմակ մորուքով։ || Եվ ես նրան կասեի.|| Զգուշացի′ր ասիացի || Ախր դու կեզծ մագիստրոս ես, || Քեզ...ի վերջո || Դե, ես ու աղա զադեն || Դե, մնաք բարև, իմ ժամն է || Գնալ այնսքեղ ճաշելու: