Այս էջը սրբագրված է
ԵՐԵՔ ՀՈԳԱՏԱՐՔ

Մնացին հոգատարքր, ասաց նա զայրանալով, ոչ հողատարը, այլ հոդիատարքէ Սոքա էին այն բոլոր թշվառության պատճառները։ Սոքա էին կարդինալին գրդռողները դեպի այն ազգակործան գործերը։ Եթե հանգուցյալ պապը չլիներ, դու կարծո ւմ ես, թե Հոոմի ժողովուրդը այդ ավազակներին այնպիսի մեծակշիռ գործ կհանձներ, որից կախ էր պապականության օգուտը և հռոմեական ազգի հաստատությունը։ Բայց քահանա յա պե տն ևս չէր մեղ ավոր, որովհետև նոցա հանձնողբը այս գործերս, գրեթե գլխավորապես ավագ մարգերից էին։ Նա ի՞նչ էր գիտում, թե սոքա այնպես անարժան մարդիկ էին։ Նա լավ խորհըր- դով արեց, բայց սոքա, որ անհարազատ գտանվեցան, նա ի՞նչ մեղավոր էր:

ԱՌԱՋԻՆ ՀՈԳԱՏԱՐ Սա որդի էր մի Հռոմեական վարդապետի, որ անճարացած գնաց Կիպրոս և այնտեղ մեռավ։ Ինքը ի՞նչ բան ասես, որ չէ արել. հառաջ, հոգևոր ծառայության մեջ մտավ։ Երբ տեսավ, որ չէ կարողանում ղորանից օգուտ քաղել, քաղաքա- կան պաշտոնի մե? մտավ։ Սա այնտեղ մեծ արծաթ ժողովեց։ Որով^ե- աև ավազակների ընկեր էր եղել և նոցա գողության կես բաժինը ինքն էր ստանում, փոքր գողությունքը հայտնում էր, որ հավատարիմ երևի, իսկ մեծամեծները ծածկում, որ հարստանա։ Իհարկե այսպես բան բըռ- նողը, անտարակույս պիտի շուտով հարստանար, որովհետև կողոպ¬ տում էր, չէր վաստակում։ Շատ վայրենի բնության տեր մարգ էր, ինչպես մի փոքր ժամանակից Հետո օրինակով կը տեսանես։ Մոռանում էի քեղ ասելու, որ սա մեկ մարդ ևս վարձել էր, որ գործարանումը ան¬ ցած բոլոր գաղտնի թր յուրյան հասուցանե։

ԵՐԿՐՈՐԴ ՀՈԳԱՏԱՐ

Չդիտեմ, կարդացա՞ծ կլնիք սորա անունը պատմության մեջ թե ո՛չ, սա մի անդամ գտանվել էր ապառաժ Լիգուրիայի պատերազմումը, որ ծածկված է անվերջ անտառներով։ 306