Այս էջը սրբագրված է

сделала, ома сделает это по моему внушению и я отвечаю за все ее действия, следовательно, перед тобой стоит твой родной брат и никто более. Я еще надеюсь, что если твое благоразумие минутно поки¬ нуло тебя, то ты все-таки возьмешься за него и послушаешься меня, а если нет, то хотя мне весьма прискорбно и больно на¬ писать эти слова, то все-таки, оставляя мать вне всяких оскорб¬ лений, пойдешь в суд искать свое право! Это мое последнее сло¬ во, которое говорю на всякий случай. Но лучше сделаешь, если подождешь до моего возвращения, не бойся, я не умру здесь и с божьей помощью я надеюсь на скорое с тобой свидание. Хотя обо всем умолчал, но не могу об твоем обращении к Халибову. Скажи, пожалуйста, где у тебя голова? Ты меня по¬ ставил [перед] необходимостью написать к нему протест; а мне бы не хотелось иметь с ним никакого сношения! До свидания. Твой брат Михаил

1864, հունիսի 24, Ս. Պ. Р.

Իմ սիրելի եղբայր Գրիգոր,

Նամակներդ հասել են ինձ. նրանց բովանդակությունը առաջուց համարյա ես գիտեի, որովհետև ինձ հայտնի է, թե ինչ էր կատարվում մեր տանը, եթե չեմ ուզում այստեղ այդ կրկնել, դա այն պատճառով, որ շեմ ցանկանում, որպեսզի մեր ընտանեկան գործերի մասին իմանան մարդիկ, որոնց բոլորովին չի վերաբերում այն։ Երևի բժիշկ Սուլթան֊Շահը գրել է քեզ հարկավոր բաների մասին, որովհետև ես նրան խնդրել եմ. այլևս միայն այսքանն եմ ավելանում—ոչ մի բան չձեռնարկել մինչև իմ վերադառնալը. ապրի՜ր տանդ, ինչպես ապրել ես մինչև այսօր, պայմանագիրը, որ կնքել ես գոլ, Հավանորեն, կարելի է ոչնչացնել, իսկ եթե ոչ, բացի քեզանից անկասկած ոչ ոք պատասխանատու չի լինի։ Դու էլ, քո հերթին, կարող ես պայմանադրով բնակարան վարձել, որտեղ որ սիրտդ ուզենա։ Ւսկ թույլ տալ քեղ այդ պատրվակով անհանգստացնել մորս, չեմ կարող, և խընդրում եմ քեզ թողնել նրան հանգիստ, եթե չես ուզում գժտվել ինձ հետ Վերջին նամակում դու ինձ գրում էիր իմ ժառանգական իրավունքների մասին, շնորհակալ եմ, եղբայր, իսկ ես բնավ չգիտեի, որ ես ևս իրավունք ունեմ, բայց դու միայն այն ես մոռանում, որ դեռ ոչ ոք չի կա֊