գըսի Մուրադյան վարժարանի պատմության երկրորդ հաորը, որ գուցե մինչև այս տարու վերջը հրատարակվի։Ո՜հ, ինչ պատմություն...
Ավելի գյուրին պիտի լիներ պ. Այվազովսքիին Հյուսիսափայլի մի ուրիշ բանի վերա հարձակվիլ, քան թե դատապարտել նոթան որպես կրունադրուժ։
Եվ ո՛վ է այս դատապարտողը, որ արդեն երկու անգամ փոխել է յուր կրո՞նը, որ տպագրությամբ հրաաարակել է. Կաթոլիկ ծնած եմ և կաթոլիկ պիտի մեռանիմ», որ Տատյան Պողոս թեյին համար տետրակ
ժողովս մեր երկիցս անգամ յընդունելոյ զհրաժեշտ թարմատար տեսչինո Հ․ Սարգսին թէոդորեան) և ո՞րպես յանօգուտս, մանաւանդ թէ իվնաս ևս իրաց վարժարանիս, յանձն արար ի նա ընդ տեսչութեանն ե զանուն մատակարարութեան դրամոց։ Եւ արդ եթէ զեղեալսն չիցէ է խոհեմաթիւն փոփոխել, առանց կարևոր ինչ պատճառաց, սակայն թուփ ինձ, թէ զարժանն պատասխանի առ գրեալսն ի նմանէ (զորս ընթերցտւ ինձ) պարտ է կշռել աներկիւպ և անպատրուակ բանիւք և անժխտելի փաստիւք...
․․․Մի ինչ միայն Գեր. Տէր․ որ փոքր մի տագնապէ զմիտո իմ, այն է, զի առ հարկի այժմու հանդամանաց Վարժարանիս, ինձ անկ է ուղղակի պատասխանատու լինել առաջի միաբանութեանս ոչ միայն զդաստիարակութենէ ե զհրահանգաց մանկտւոյն, այլ գրեա թէ և զընթացից Վարժարանիս առհասարակ. ուր եթէ կայր որ Տեսուչ արգեամբ և ոչ անուամբ լոկով որպես զարդիս (Հ․ Սարգիսն իմ պատասախանատութիւն ընդ նորա ձեռն լինէր և զհանրական տեսչութենէ Վարժարանիս նա տայր պատասխանի..․ Սմին իրի և զամենայն հոգս պիտոյից մանկտւոյն, զկերակրոց ասեմ և զգեստուց և գզրոց և որ այլն ևս, իմ յանձին կալեալ է, թէպէտ և դրամոց մատակարարութիւն լի բովանդակ ի ձեռո Վ․ Հ. Ցովհաննու կար Զայսոսիկ հարկ համարեցայ զեկուցանել Վեհիդ, զի ի փորձոյ ուսեալ կարծեմ, թէ օր անոանեալ տեսուչն է Վարժարանիս պատճաոանո խնդրե անմեղադիր առնելոյ զիտն անզործուէիւն և զանկարողութիւն զմեօք արդեօք և զՁեօք մանաւանդ արկանելով զամենայն զվնասս սակաւ զարգացման վարժարանից (ըստ իւրոցն խելաց)։
Վ. Հ. Սարգիս մեծաւ անհամբերութեամբ թուի սպասել այտի թղթսալ, յորմէ իմանանք, թէ աւուրրք յառաջ գրեալ է առ Ձեզ. անշուշտ Նամակ ըստ ոճոյ առաջնոց, Նամակացն իցէ և այդ, որպէս գուշակեմ, իմ տէնջ այն է, զի մի բնաւ խռովոցջիք, այդ խոհական խորհրդով և ազդու պատճառաբանութեամբ կշռիցէք նմա զպատասխանին, ըստ իմաստութեան Ջերում։
Ց․ Գ․ Արդ իսկ կոչեցալ ի Վ. Հ․ Ցովհաննէ ի ռենևակ Վ. Հ. Սարգսի Ն տարեալ և ցուցեալլ էր սորա նմա զմանրամասն հիշիւ ամենայն ելից, ե մտից Վարժարանիս, հանդերձ առանձին բովանդակութեամբն և կշռով ե ընդունելութեան մուրհակռք, Վ. Հ. Ցով-
