Էջ:Misak Metsarents, Collected Works (Միսաք Մեծարենց, Երկերի լիակատար ժողովածու).djvu/131

33. Ի՜ՆՉ ԱՐԲԵՑՈԻԹՑԱՄԲ...

Գեղամ Բարսեղյան թարեկամիտ

Ի՜նչ արբեցությամբ, ձառեր, լույսին մեջ,
Ծառեր հովին մեջ և անձրևներուն,
Վարսավոր ձառեր, ձառեր երկնուղեշ,
Ու ծառեր մատաղ ծովածուփ կանանչ
Ցորենի ցանքին գոգն ինկաձ շվարուն'
Ամենն ալ կյանքին կըմպեն հորդ ճաճանչ։
Ի՜նչ արբեցությամ բ խոտն՝ որ հողեն վեր
Կելլեք ըզմա յլո՜ ւնճ կը բանա լույսին'
Վայրկյան մը ապրող իր ցողե աչքեր։
10 Ի՜նչ արբեցությամ բ ձաղիկներ շաղին,
Ծաղիկներ լույսին, մըտերիմ ձեռքին,
Ըսպասումներուն մեջ կը նրվաղին։
Ի՜նչ արբեցությամ բամենմեկ արոտ,
Ամենմեկ բլրակ՝ իր կանանչ ճակտին
Կը կապե երփնւսծ ձաղիկե նարոտ։
Ի՜նչ արբեցությամ բ դաշտերեն խորոտ,
Եվ հարս հովիտեն' կարմըրոտանի
Մառնե արագիլն իր դարձին կարոտ։
Ի՞նչ արբեցությամ բ սարյակներն, արթուն,
Լույսը կը ծըծեն, լո՜ւյսը կը հծծեն,
Մրգաստաններու մեջեն սաղարթուն։
Ի՞նչ արբեցությամբ ձյուն ճայեր, ձըփին,
Իարձրեն' օդաճեմ լյուղ կոլ գան արփին
Մեջ կոսկեզօծին ու կը թևանան։
Ի՞նչ արբեցությամբ տատրակն հարսենի,
Առագաստ ըրաձ ձառի հովանին՝