Եղյամ Պաստեղյան դա տած կր, Կեցցե ...
Տաղարանդ, իրա՜վ, մեզ համար գա՜նձ է.
Նոր քերթողության ռահահորդն ես դուն.
ճակատագի՜րդ իոկ՝ լուտանքը մարդուն։
Եդուարդ Արփիյան. «Լավ, լա՜վ, —ըսավ—
Երթեք գիրքերուն չկարդանք պարսավ.
Ջի Հեղինակն ալ պետք չէ' որ, հա՜րկավ,
Իր ջանքին ի վարձ կ՝րլլե հող ու... կավ։
Զատիկ Արգադիր․ Ո՜հ, ամենն են մուխ.
Դուն՝ բո՜ց մը՝ մաքո՜ւր ծախի՜չ խորամո՜ւխ։
«Խոսք էլ ուզեմ, պոռաց Գիստրոս Փաթեթյան՝
— Հապա ուրեմրն ե՜ս ալ գամ ատյան.—
Որ մեծ գիրքերու ետին ապաստան,
Կը շիներ իմս ու իսրերու լիսթսւն:
Ոայց, ավա ղ, խոսքի կը տիրեր մե՜ծ սով.
Ու խոսք չըտվին իրեն ...ամիսո՜վ։
Երբ որ պարտեզեն պահ մը դուրս ելա,
Մեկը կը հծծեր. Ի՜նչ քաղցրիկ լիլա.
Մյուս մըն ալ, Ով Տեր, ինչ... խատա-պելա․․․
Մեծարենցի տեղ գտավ՝
ՀՐԱՉՅԱ։
