Այս էջը սրբագրված է
Misak Metsarents, Collected Works (Միսաք Մեծարենց, Երկերի լիակատար ժողովածու).djvu/182
41. ԻՐԻԿՆԱՎԵՐՋ
Կը ցնծա ուտն այլակին հետ,
ճարճատելով ճիչ մը զըվարթ,
Զի կը սփռե հարսն արփավետհ
Համայնին վրա' մազերն իր վարդ։
Կը ցնծա' ուտն ալյակին հետ,
Երբ կանգ կ'առնե կույսին նավակ․
Ու բզզալով ջուրն ու նըվագճ
Կ' երթան հոգվույն այն ծաղկավետ։
Կը ցնծա՜ ուտն ալյակին հետ,
—Օդն է քաղցրի՜ կ զերթ մանանա,—
Երկուքին վրա երբ կը բանա
Լուսին աղեղնճ արծաթ իր նետ…
