Էջ:Misak Metsarents, Collected Works (Միսաք Մեծարենց, Երկերի լիակատար ժողովածու).djvu/240

Այս էջը սրբագրված է

Մութ սենյակիս մեջ կը շրջիմ առջի համբույրն անրջելեն…

ուրիշ օրինակ մը, նախ,

Սարերուն մեջ կը կոծկոծի այգուն` կոչնակը վանքին,
Եղնիկները` մըթնշաղին` դեպ ի գետափ կը դիմեն.

հետո,

Ես կ`երազեմ ծառերուն տակ ու կըսպասեմ խոլաբար
Լույս-պարիկին` որ իղձերըս պըսակելու պիտի գար:

Եվ ուրիշ մըն ալ` որ սապես կը սկսի.

Այգն է ծաղիկ երազով լի, ու բալաձիգ` թեթևորեն.
Մշուշն անծալ ջրվեժի պես ամբարտակեն վար կը հոսի,
Իր չըփույթին մեջ կը շիկնի ոսկի աղջիկն արշալույսի.

180

և ապա.

Քիչ մըն ալ դո՛ւն ժպտեիր, ա՜հ, հոգվույս համար որ հիվանդ է.
Նայվածքի խաղ` որով դառնա աշխարհն ինծի ծափ ու ծաղիկ։

Ասոնցմե զատ ունի զուտ նկարագրական ոտանավորներ` որոնք զինքը կը բնորոշեն։ Այսպես` «Ցնորոտ Անդորրություններ»ը.

Հեշտ փալփըլուն գիշերներու անդորրություն մը ցնորական…

Ցայգն է ժայթքած իր շողակի շատրըվանննրն անրջական.

Շանթե աչքեր, բոցե թևեր մտածումիս կ՚անցնին քովեն.

Դաշտերուն վրա հարսնուկներու բոսոր իղձերը կը ցամքին.

190

«Աքասիաներու Շուքին Տակ»ը` քնքույշ.

Ծաղիկներեն հուշիկ թերթեր կը թափե
Բուրումներով օծուն հովիկն իրիկվան,
Հոգիներուն կ՚իջնե երազ մը բուրյան.

Ջուրը ցայտքեն ծաղիկ ծաղիկ կը կաթէ,
Վըճիտ` ինչպես լույսե արցունքը մանկան.

«Գետափի Երազանք»ը` արևոտ ու բուրումնավետ.

Գյուղն համորեն կը մըրափե ծոցն արևոտ ժայռերուն.
Տիվանդորրի պահն ըմպած է մեղկ հեշտություն մը սյուքի.
Գետեզերյա ծառաստաններ, միջօրետքի այս պահուն,
Ինձ անծանոթ թավուտքներե կը խրկեն բույրն հեշտանքի…

200

— 240 —