Մառախուղով կը լենա հիր շրջագիծն երազիս,
Ուր ամբարձիկ մարմինիդ հըպարտ շուշանն Է կերեր.
Հոգվույդ կարմիր կարոտին, ա՜հ, պատարա՜գ ըրե դիս։
Ապրիմ֊մեռնիմ մր ձեորըս' նորեն դաշտերն ես ինկա
Ու տենչանքներրս գրկած լարի մարմինդ ըսպիտակ.
Դարձիսճ ճամբան' սառե՜ր Էրճ տամուկ' լո՜ւյս ու լուսինկա
